สนามหญ้าของเรา เปี๋ยนไป๋

ตั้งแต่รับมอบบ้านจากโครงการแล้ว  หน้าที่ดูแลสวนก็ตกเป็นของเรา (ซึ่งไม่ดีเอาซะเลย )

ตอนโอนบ้านใหม่ ๆ สนามหญ้า ( หญ้านวลน้อย) ก็เป็นสีเขียวดีอยู่หรอก แต่เราไม่ค่อยได้มา มาเดือนละครั้งได้ ที่ตัดหญ้าก็ยังไม่มี จนไม่ไหวแระ หญ้าสูงมาก เดี๋ยวงูจะเข้ามาอยู่ซะก่อน ก็เลยไปซื้อเครื่องเล็มหญ้าไฟฟ้ากับกรรไกรตัดหญ้ามาจัดการ

เราตัดจนเตียนเผื่อไว้เลย กะว่าอีกเดือนนึงค่อยมาตัดอีกที ปรากฎว่าสนามหญ้าตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลเลย ก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน จนมาอ่านเจอทีหลังเค้าบอกว่าควรตัดหญ้า 2 อาทิตย์ครั้ง ไม่อย่างนั้นเวลาเราตัด มันจะเหลือแต่ตอส่วนที่เป็นต้นมัน มันก็จะไม่มีใบสีเขียว ๆ ให้เราเชยชม 

แล้วก็ด้วยความรีบร้อนกลับคอนโด หลังจากตัดหญ้าเสร็จ ก็โกยหญ้าเป็นกอง ๆ ไว้ แต่เก็บไม่หมด กะว่าไว้มาอีกครั้งค่อยเก็บ ปรากฎว่า ใต้กองหญ้ากลายเป็นหญ้าสีขาว ๆ หมดเลย เพราะหญ้ามันสังเคราะห์แสงไม่ได้ ได้สนามหญ้าสีน้ำตาลแล้วยังจะด่างอีก  เฮ้อ!!

ฮ่ะ ฮ่ะ แล้วก็เราก่อเตาถ่านทำหมูกะทะกินชิว ๆ บนสนามแต่ไม่ได้เอาอะไรรองก้นเตา  โอ้มายด์ก็อด สนามด่างอีกแระ  ปัญหาซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนตอนนี้จำได้ขึ้นใจ ไม่กล้าวางอะไรทับสนามหญ้าเลย ไม่ว่าจะเป็นเศษหญ้า เตาไฟ สายยาง แม้แต่ก้อนหินบางทียังต้องหยิบออก เดี๋ยวหญ้าไม่สังเคราะห์แสง 

เค้าบอกมาว่าถ้าต้องการให้ปุ๋ยหญ้า ให้ใช้ปุ๋ยยูเรียละลายน้ำรดลงไป แต่อย่าเข้มข้นมากนักจะทำให้ใบเหลือง เอาไว้ว่างๆ จะมาทำ ( จริงๆ ก็ว่างแหล่ะ แต่ขี้เกียจ )

Eyelet Curtain -DIY

ไปเจอวิธีทำม่านตาไก่ง่าย ๆ มา กะว่าจะซื้อผ้าที่สำเพ็งมาเย็บเอง สำหรับหน้าต่างอีก 2 ห้องที่เหลือ
หน้าต่างไม่ใหญ่มากด้วยแหล่ะ ไม่น่ายาก  รึว่าจะรอมู่ลี่ดีน๊า  คิดไม่ตกจริงๆ เลย

First project.. Curtain

กระจกที่มีอยู่รอบบ้าน ทำให้เรารู้สึกไม่ค่อยส่วนตัวเท่าไหร่เลย บางครั้งก็แอบเขินนิดนิด เนื่องจากบ้านเรายังไม่มีอะไรเลย เมื่อเทียบกับเพื่อนบ้าน ที่ตอนนี้ย้ายเข้ามาอยู่กันบ้างแล้ว  และด้วยความที่รั้วค่อนข้างเตี้ย พอมองไปบ้านอื่นก็เห็นหมดเลยอ่ะ ( แต่บ้านอื่นเค้าติดม่านกันก่อนแล้ว เราจึงมองไม่เห็นเค้า แต่.. เค้ามองเห็นเรา!  ฮือ เศร้า

ต้นไม้ที่เราหวังพึ่งพิง ที่โครงการเค้าลงไว้ให้ 4 ต้น รอบบ้าน ตอนแรกก็พากันผลัดใบ แอบกลัวว่ามันจะตายรึเปล่า แต่หลังโดนน้ำฝนกระหนึ่ก็เริ่มผลิใบให้ชื่นใจ แต่ต้นก็ยังเล็กอยู่ดี ไม่ได้ช่วยอะไรเล้ย

พอดีเพื่อนพี่สาวรับตัดผ้าม่านกับมู่ลี่ไม้ ซึ่งตีราคาออกมาแล้วถือว่าถูกทีเดียว ใครใครมาเห็นก็ชอบ ตอนนี้กลายเป็นร้านประจำของเพื่อน ๆ ไปแล้ว ถ้าใครสนใจก็ติดต่อพี่เค้าได้เลยนะคะ โทร 081-9085589 รับรองไม่แพงอย่างที่คิด  (อีกหนึ่งทางเลือกของคนอยากมีผ้าม่าน )

ตอนแรกก็แอบกลัวผสมเกรงใจว่าถ้าเราให้เค้ามาวัด size เพื่อตีราคาแล้วไม่เอาเค้าจะว่ารึเปล่า แต่นี่ไม่เลย พี่เค้าดีมากเลยแหล่ะ 55

การตัดผ้าม่าน หลักๆ แล้วราคาจะขึ้นอยู่กับชนิดของเนื้อผ้าที่เราต้องการ ถ้าใช้ของดี ราคาก็สูงขึ้นเป็นเรื่องธรรมดา เดี๋ยวเอาไว้ว่าง ๆ จะเอารูปมาลง 

จริงๆ ตอนแรกกะว่าจะซื้อผ้ามาเย็บเอง แต่พี่สาวเตือนไว้ว่าถ้าเย็บไม่สวยมันก็ไม่สวยนะ  ก็เลยตัดใจยอมจ่ายเงินก้อนแรกให้กับผ้าม่าน  แต่หลังจากติดแล้ว ก็ชอบนะ (แต่ถ้าเอาจริงๆ อยากได้มู่ลี่ไม้มากกว่า แต่แพงอ่ะ ไว้มีตังค์ ค่อยทำ )
ตอนนี้แดดส่องก็บ่ยั่นแล้ว อิอิ

My little home

บ้านหลังเล็ก ๆ ของเรา ที่มาจากหยาดเหงื่อแรงงานของเราสองคน
สำหรับบ้านหลังนี้ เราสองคนใช้เวลาคิดไม่นานเลย  แว๊บแรกที่เข้ามาก็ประทับใจ รู้สึกว่านี่แหล่ะ  บ้านของเรา
เราตัดสินใจจ่ายมัดจำในวันนั้นเลย หลังจากนั้นก็ตระเวนดูบ้านโครงการอื่นๆ  ทั้งมือหนึ่งและสอง แต่ก็ไม่มีที่ไหนที่จะมาหักล้างกับบ้านหลังนี้เลย

ไม่รู้สินะ นี่อาจเป็นบ้านหลังแรก ๆ ที่เข้ามา ประกอบกับโครงการน่าเชื่อถือเป็นที่รู้จักอยู่แล้ว ทำให้ค่อนข้างมั่นใจ  ครั้งแรกที่เข้ามารู้สึกบ้านเย็นสบายมากเลย มันดูโปร่งโล่งไปหมด เฮ้อ นี่หล่ะน๊ะ ไม่รู้อะไรบังตา ดูอะไรก็ดีไปหมด

8 เดือนต่อมา เรายังคงตั้งหน้าตั้งตาส่งเงินผ่อนบ้านกันไป แต่บ้านน้อยหอยสังข์ของเราก็ยังคงเหมือนเดิม เหมือนตอนที่ซื้อมา
ด้วยความที่ 1. ยังไม่มีเงิน 2. ยังไม่เข้ามาอยู่  เราก็เลยยังไม่รีบร้อนอะไร  ก็ดูๆ แบบห้อง เฟอร์นิเจอร์กันไป ลองออกแบบห้องนู่นห้องนี้ แต่ก็ไม่ลงตัวสักที  ทำไงได้บ้านมีแค่หลังเดียวแต่ความต้องการเยอะเหลือเกิน ชอบมันทุกสไตล์

ว่าง ๆ ก็ DIY ทำนู่นนิดนี่หน่อยไปก่อนแค่พออยู่ได้ แบบที่ไม่ต้องลงทุนมากนัก
นี่แหล่ะ บ้านวัยรุ่น (มั้ง)